|
1
نخستین پاداشى که بعد از مرگ مؤمن به او داده مى شود, این است که همه تشییع کنندگان پیکرش آمرزیده مى شوند.
پـیـامـبر خدا صل الله علیه و آله 2
نـخستین تحفه اى که به مؤمن داده مى شود, آمرزش تشییع کنندگان پیکر اوست .
امـام صـادق علیه السلام 3
چون مؤمن در گور خودنهاده شود به او ندا آید:
هان ! نخستین هدیه به تو بهشت است و هدیه کسانى که تشییعت کرده اند آمرزش .
امـام باقر علیه السلام 4
شایسته است که صاحبان عزا برادران دینى میت را از مرگ او با خبر سازند, تا در تـشییع پیکر حاضر شوند و بر او نماز خوانند و بدین ترتیب , هم براى آنان اجرى حاصل شود و هم براى میت استغفار به عمل آید.
امـام صـادق علیه السلام 5
براى نیکى به پدر ومادرت , مسافت دوساله بپیما.
آوردن صله رحم , مسافت یک ساله بپیما. براى عیادت بیمار, یک میل راه بپیما و براى شرکت در تشییع پیکرى , دو میل راه بپیما.
پـیـامـبر خدا صل الله علیه و آله 6
هر که پیکر مسلمانى را تشییع کند, روز قیامت چهار شفاعت به او داده شود و چیزى نگوید, مگر این که فرشته گوید : چنین چیزى از آن تو باد.
امـام بـاقـر علیه السلام 7
هیچ مرده اى نیست که در تابوتش نهاده و سه گام برده شود, مگراین که با صـدایـى کـه هـر کس که خدا بخواهد,آن را مى شنود, صدا مى زند : اى برادران ,اى تابوت کشان , زنهار که دنیا شما را چون من نفریبد! و روزگار شما را نیز چون من بازى ندهد! براى بازماندگانم مال و منال برجاى گذاشتم , در حالى که آنان بار گناهى از مرا به دوش خود نمى کشند و شما نیز مراتشییع مى کنید و سپس تنهایم مى گذارید وخداوند جبار از من حساب مى کشد.
پـیـامـبر خدا صل الله علیه و آله 8
در پاسخ به این سؤال که انسان بهتر است دعوت به تشییع پیکر رابپذیرد یا ولیمه(جشن عروسی) را:
دعـوت بـه تـشییع پیکر را بپذیرد, زیرا حضور در تشییع پیکر ,یادآور مرگ و آخرت است و حضور در ولیمه ها از این امور غافل مى گرداند.
امـام بـاقـر علیه السلام
9
بر شما باد حفظ آرامش و وقار : بر شما باد آرام راه رفتن باپیکر هایتان .
پـیـامـبر خدا صل الله علیه و آله 10
هـرگـاه در پـى پیکرى مى رفت , اندوه او را فرا مى گرفت , بیشتر حدیث نفس مى کرد و کمتر سخن مى گفت .
پـیـامـبر خدا صل الله علیه و آله 11
اى ابـوذر, هـرگـاه در پى پیکرى به راه افتادى ,باید عقلت با تفکر و خشوع به آن مشغول شود و بدان که تو نیز به او مى پیوندى .پـیـامـبر خدا صل الله علیه و آله 12
هـرگاه پیکرى را تشییع مى کنى , چنان باش که انگار این تویى که بردوش ها حـمـل مـى شوى و گویى از پروردگارت مى خواهى تو را به دنیا باز گرداند, تا همچون کسى که زنده است کار کنى , زیرا که دنیا درنظر دانایان مانند سایه است .امـام بـاقـر علیه السلام 13
هرگاه پیکرى را بردوش کشیدى , تصور کن این تو هستى که برشانه ها حمل مى شوى یا گویى از پروردگارت مى خواهى به دنیا برگردى تادست به عمل (نیک ) زنى . چگونه (زندگى را) از سر مى گیرى .سـپس فرمود : شگفتا از مردمى که رستاخیز رفتگانشان به خاطر پیوستن بازماندگانشان به آن ها بـه تـاخـیر افتاده و چاووشى در میان آن ها بانگ رحیل سر داده , اما آنان همچنان به بازى و تفریح سرگرمند.امـام صادق علیه السلام 14
بهترین تشییع کنندگان پیکر , کسى است که (خدا و مرگ و پس ازمرگ را) بـیـشـتر یاد کند و کسى که تا پیکر (در گور) نهاده نشود او ننشیند و کاملترین پیمانه (ثواب ) را کسى دارد, که سه مرتبه (یاسه مشت ) خاک روى لحد بریزد.
پـیـامـبر خدا صل الله علیه و آله 15
چون در تشییع پیکر اى صداى خنده مردى را شنید:
گویى که مرگ را در این جـهـان براى دیگران رقم زده اند و انگار که حق در این دنیا بر دیگران واجب گشته است و گویى مـردگـانـى را کـه مـى بـیـنیم , مسافرانى هستند که به زودى سوى ما باز مى گردند! آنان را در گـورهـایـشـان مـى نـهـیـم و مـیراثشان را مى خوریم , آن گونه که پندارى پس از آن ها جاودان خواهیم ماند.
امـام علی علیه السلام منبع:
میزان الحکمه، ج 12 |
تاریخ : شنبه 93/2/20 | 1:33 عصر | نویسنده : نیمانیک سپهر | نظرات ()
